۱ در دل و جانْ خانه کردی عاقِبَت هر دو را دیوانه کردی عاقِبَت ۲ آمدی کآتَش دَرین عالَم زَنی وانَگشتی تا نکردی عاقِبَت ۳ ای زِ عشقَت عالَمی ویران شُده قَصدِ این ویرانه کردی عاقِبَت ۴ من تو را مشغول می‌کردم دِلا یادِ آن افسانه کردی عاقبت ۵ عشق را بی‌خویش بُردی در […]

  ۱ بی‌هَمِگان به سَر شود بی‌تو به سَر نمی‌شود داغِ تو دارد این دِلَم جایِ دِگَر نمی‌شود ۲ دیدهٔ عقلْ مَستِ تو چَرخهٔ چَرخْ پَستِ تو گوشِ طَرَب به دستِ تو بی‌تو به سَر نمی‌شود ۳ جانْ زِ تو جوش می‌کُند دلْ زِ تو نوش می‌کُند عقلْ خُروش می‌کُند بی‌تو به سَر نمی‌شود ۴ […]

  ۱ آمده‌‌‌‌‌ام که سَر نَهَم، عشقِ تو را به سَر بَرَم وَرْ تو بگویی‌‌‌‌‌ام که نی، نی شِکَنَم شِکَر بَرَم ۲ آمده‌‌‌‌‌ام چو عقل و جان، از همه دیده‌ها نَهان تا سویِ جان و دیدگان، مَشْعلهٔ نَظَر بَرَم ۳ آمده‌‌‌‌‌ام که رَهْ زَنَم، بر سَرِ گنجِ شَهْ زَنَم آمده‌‌‌‌‌ام که زَر بَرَم، زَرْ نَبَرَم […]

  ۱ رو سَر بِنِهْ به بالین، تنها مرا رَها کُن تَرکِ منِ خَرابِ شب‌گَردِ مُبْتَلا کُن ۲ ماییم و موجِ سودا، شبْ تا به روزْ تنها خواهی بیا بِبَخشا، خواهی بُرو جَفا کُن ۳ از من گُریز، تا تو هم در بَلا نَیُفتی بُگْزین رَهِ سَلامَت، تَرکِ رَهِ بَلا کُن ۴ ماییم و آبِ […]